Açelya 28.8.2024 16:52Şöyle oturdum bir ümidin baş ucuna EYLÜLÜ beklıyorum.. Gör bak! Nasılda dökecek hüzünlerım yapraklarını üstüne. Ama yorgun ama kırgın, ve yaralı...
Açelya 28.8.2024 16:45Aslında kötü gunlerın iyi taraflarıda vardır. Insanları tanırsın.. En cokta yanında sandıklarını... Şair ne guzel ifade etmiş; Gönül zor gününde nice dostuna koştu... Gördü ki: çogunun dışı hoş, içi bostu...
Açelya 28.8.2024 16:41Dil sustuğunda Göz ağladıgında kalbin vebali ağır gelir insana.. Üzen üzüldüğü kadar üzülür unutma..
28.8.2024 01:27Ben artık oluruna bıraktım bazı şeyleri. Çünkü bazen ne yaparsan yap istediğin gibi yürümüyor her şey. Her sabah aynı duyguyla uyanıp gün boyu aynı boşlukta savrulmak istemiyorum artık. Belki yeterince savaşmadın diyecek bazıları ya da gerçekten isteseydin pes etmezdin diyecekler. Ama kimsenin benim içimdeki yorgunluktan, kırgınlıktan haberi olmayacak.
Dedim ya; ben artık oluruna bıraktım. Nasipten öte köy yok nasılsa, olsa güzel olur. Olmazsa da nasip, kısmet.. .
28.8.2024 01:27Ne yormak istedim seni, ne de yormak kendimi. Çok çalıştım, gitmeye de kalmaya da. ikisi de aynı acı, ikisi de rezil. Daha öncede gitmiştim ama böyle kalarak değil. Yormak istemiyorum artık kimseyi. Yorgunum zira! Kelimeleri yan yana getiresim yok, kendimi anlatmak için. Yeni bir alfabe arıyorum konuşabilmek için. Hiç söylenmemiş sözler duymaya ve yeniden cümleler kurmaya ihtiyacım var. Yetmiyor bildiklerim...
Açelya
