Bazen bir insanı parmak uçlarınıza kadar sevmek.. Hatta parmak uçlarınızdan yere.. Toprağa damlayacak kadar sevmek pek bir anlam ifade etmez ona.. O gider.. Sizin hikayenizdeki rolü sona ermiştir.. Başka hikayelerde yeniden yazılmak ister..
Sessizlik-21.1.2023 21:27
Sen bana geç kaldın.. Çünkü.. İlk başkası için ağladım ben.. İlk başkası vurdu sırtımdan.. İlk başkası yalan söyledi bana.. İlk başkası gitti benden.. İlk başkası hayallerimle oynadı.. İlk başkası öldürdü beni.. İlk başkası sevdiğini söyledi.. -- Sonrada sevmediğini..
21.1.2023 01:54
Ruhumdaki düğümler fazlasıyla sıkı. Kimsenin onları çözecek kadar ince tırnakları yok. Bense çoktan vazgeçtim tırnaklarımı uzatmaktan. Kendimi bilmeyi bıraktım. Ölümü bilmek ve anlayabilmek bile daha kolay. Yanıtı olmayan bir soru olarak geldim dünyaya ve sorusu olmayan bir yanıt gibi de gidiyorum...🚬
21.1.2023 00:56
İyi değilim. Sıkıldım, yoruldum. İnsanlar... Her şey bazen ne kadar da üst üste geliyor. Bugünden beri ansızın gözlerim dolarken buldum kendimi. Oysa ki ağlamayı çok önceleri yasaklamıştım kendime. Arkadaşlıklar, bağlar, hedefler ve aşk... Hepsi için büyük bir çaba göstermekten yoruldum artık... .relax.
21.1.2023 00:51
Ve insan kanat çırpamaz bazen. Buna yorgunluk diyoruz, hayal kırıklığı diyoruz, bıkkınlık diyoruz.ot.