MeRvE__
23.10.2014 16:40
1 - Onları ve dinlerini sevdiğinden dolayı onlarla beraber oturmak.
Bu, küfürdür. Çünkü bu, müşriklerden beri olmaya zıt bir ameldir.

Rasulullah sallalahu aleyhi ve sellem şöyle buyuruyor:

"Ben müşriklerle beraber oturan müslümandan beriyim"

Sahabeler:

"Niçin ya Rasulullah!" dediler.

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem:

"Çünkü müslümanların yaktığı ateş ile kafirlerin yaktığı ateşin birbirini görmemesi gerekir" (Yani yaktıkları ateşi görülmeyecek kadar birbirinden uzak durmaları gerekir.) dedi."

(Ebu Davud.Timizi sahih senedle rivayet ettiler)


2 - Müşrikleri desteklemek, yardım etmek veya onlara tabi olmak ya da onların hallerini beğendiği için onlarla oturmak.
Bu amellerin hepsi müslümanı İslam dininden çıkartan küfürdür. Zira bu amellerle onlara vela göstermiştir. Kafirlere ve müşriklere vela gösteren kişinin hükmü ise onların hükmü gibidir.

"Ey iman edenler! Yahudi ve hristiyanları dostlar edinmeyin. Onlar birbirlerinin dostudurlar. Sizden kim onlara dost olursa, o da onlardandır. Allah zulmeden kimseleri doğru yola eriştirmez." (Maide: 51)

"Ey iman edenler! Benim düşmanımı da sizin düşmanınızı da dostlar edinmeyin. Siz onlara sevgi gösteriyorsunuz. Halbuki onlar, size gelen hakkı inkar ettiler. Rasulü ve sizi, Rabbiniz olan Allah'a iman ettiğiniz için yurdunuzdan çıkarıyorlar. Eğer siz benim yolumda cihad için ve rızamı talep için yurdunuzdan çıktıysanız, onları dost edinmeyin. Onlara olan sevginizi gizlersiniz. Oysa ben sizin gizlediklerinizi de açığa vurduklarınızı da çok iyi bilirim. İçinizden kim, benim ve sizin düşmanlarınızı dost edinirse şüphesiz o, doğru yoldan sapmıştır. Eğer sizi ele geçirirlerse hemen size düşman kesilirler. Ellerini ve dillerini size kötülük yapmak için uzatırlar. İsterler ki keşke inkar etseniz. Akraba ve çocuklarınız size kıyamet gününde hiçbir fayda sağlamayacaktır. O gün Allah sizinle onların arasını ayıracaktır. Allah sizin yaptıklarınızı çok iyi görür." (Mumtahine: 1-3)


Müslüman kimse, kafirlere ve müşriklere ve onların dinlerine buğzettiğini, onlara vela göstermediğini ve onlardan beri olduğunu apaçık bir şekilde söyleyebildiği ve kendi dinini eksiksiz yaşayabildiği taktirde ihtiyacı sebebiyle mecbur olduğu zaman onlarla beraber oturması caizdir.

Mecbur olduğu zaman, şöyle ki; yaşadığı beldede kafirken, sonradan müslüman olmuşsa ve o beldeyi terk etme imkanı da yoksa, aynı zamanda kafir ve müşriklere, onlardan ve dinlerinden beri olduğunu diliyle söyleyemiyorsa, bu durumda şayet dini yönünden emniyet içinde olacağı bir başka yere hicret etme imkanı ve gücü varsa o beldeden hicret etmesi üzerine farzdır. Aksi taktirde orada kalırsa haram işlemiş olur.

Fakat bir başka yere hicret etme imkanı ve gücü yoksa böyle bir durumda gücü yettiğince onlardan ve inançlarından uzak durması, onlarla haşir neşir olmayı azaltması, hicret yolu açılıncaya kadar sabretmesi gerekir.